Van 18 tot en met 23 mei dirigeerde Martijn vijf voorstellingen van W. A. Mozarts Le Nozze di Figaro aan het Teatro Comunale Bologna, waarmee hij zijn debuut als operadirigent maakte. De productie, geregisseerd door Alessandro Talevi, werd zeer lovend ontvangen door het publiek en kreeg uitmuntende recensies in de lokale en internationale operapers.

Na het dirigeren van twee wereldpremières van Baudouin de Jaers kameropera’s in 2014 en 2019, leidde Martijn nu zijn eerste grote operaproductie, die het begin is van een Mozartcyclus bij dit belangrijke Italiaanse operahuis, en volgend seizoen met Don Giovanni zal worden voortgezet.

Martijn werd door de pers geprezen als “een van de revelaties van de avond, een geboren Mozartiano met een indrukwekkende maturiteit” (Repubblica) en geprezen voor zijn “dirigeren met verbazingwekkende zekerheid en relevantie, met een altijd discrete aanwezigheid” (Il Resto del Carlino). Opera Libera prees zijn lezing als “stralend met frisheid en verfijning, gecombineerd met een vleugje muzikale uitbundigheid”, terwijl OperaClick opmerkte dat “zijn dirigeren perfect past bij Talevi’s regie, een eenheid onthullend die niet altijd merkbaar is”.

Martijns uitstekende samenwerking met het orkest van het Teatro Comunale Bologna bracht de levendigheid van Mozarts partituur naar voren; “de manier waarop hij de steeds toenemende en versnellende finale van Akte II, die bij een heel langzaam beginpunt start, naar voren bracht, was magnetisch. Hij was duidelijk een stimulerende en ondersteunende aanwezigheid in de orkestbak, en de kwaliteit van orkestspel die hij van het Orchestra del Comunale wist te verkrijgen, was uitzonderlijk” (Opera Traveller).

De zangers, waaronder bekende namen als Mariangela Sicilia, Vito Priante en Cecilia Molinari, werden geprezen om hun gevoeligheid voor versieringen, stijl en kleur. Dit kwam bijzonder goed naar voren aangezien de “balans van de orkestdynamiek passend en goed gekalibreerd was, een belangrijk aspect met betrekking tot de moeilijke akoestiek in het Comunale Nouveau” – het tijdelijke theater waar de voorstellingen plaatsvonden.